22 Eylül 2011

Bir yıl daha dolmamış_1

2011 kaçırmadan yazayım birikenleri bakalım ellerimin ucundan dökülüverecek mi!

Artık Antalya bizim için tatil yeri oldu.

Geçen sene Tugay'ın yanından dönerken uçakda konuştuğu kıza "senin babanı görmeyemi geldin" kız;"hayır " Z: "baban çalışmıyor mu" şaşırmıştın. o güzel
aklın ile tüm babaların Antalya da evinden uzak çalıştığını düşündüğünü anlatmıştın.

Eve geldiğinde ise sanki sabah işe gidip gelmiş gibi çarçabuk kabullenmiştin.


Bu sene Ocak-Mart arası atlatamadığın gripal enfeksiyonun oldu.tam iyişeltin derken hayda başa döndük neyse bağışıklığın güçleniyor dendi. iyi ilerisi için dedik.


Okuluna İyice alıştın, gerçi anlatmıyorsun ne oldu ne bitti ne öğrendin ne öğreneceksin, aslında anlatmasan da verdiğin mesajlar oynadığın doğaçlamalar, bizeler oynayalım diye dağıttığın roller den okulda olanları çok güzel betimliyorsun.


Temmuz da beraber Aldiana'ya gittik. Kendi evimize gitmişiz gibi rahatız, her yeri bilmenin vermiş olduğu rahatlıkdan sanırım çok güzel geçti. Yüzmeyi baya ilerletin şu su banyo da sihirli olsa :)
Haftasonları Tugay 'da eşilki etti tatilimize daha da bir renklendi.


Evet geldik yeni öğretim yılına , ağlıyorsun gitmek istemiyorsun alışacaksın diyorlar hiç bir çocuk severek gitmezmiş. Ben değil ben hep severek gittim. Hatta o kadar sevdim ki İlkokul 1.sınıfda Eylül'e kaldım :))))
devamı var...

İncilere Telaşım

Her zaman ki gibi sabah işe yetişme telaşımda iken bana söylediklerin içime dert olur iken..
Sen beni işte iken özlüyormusun
Bugün işe gideceksin biliyorum peki biraz daha kalamazmısın
Peki saat 3 de nerede olacaksın
Peki saat 4 de
Peki Saat 20 de ve soru bitti. Evdeyim.

09 Aralık 2010

Meloşum

Annem’i kokusunu, sesinini, o güzel yüzünü görmeyeli aşağı yukarı… sanki bir asır geçti.
Niye mi!!! o kadar zaman birlikte yaşayıp sonra birden gitmesi sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi her şeysin bulanıklaşması, hatırladıkça yaşarken önemsiz diye düşündüklerini ne kadar kıymetli birer anı olmakta imiş…

Hep yanımda hep benimle olacak hep omzuna gidip kafamı koyacağımı sarılacağımı sanıyorum Hayatın bildiğim fakat hala zaman zaman kabul edemediğim ayrılıkları bir yanımı eksik bıraktı.Hem de bayağı eksik….ve hiçbir şey yer dolduramıyor.
Yaşanıyor,gülünüyor,eğleniliyor fakat hep içim de bir yer de bir sızı sanırım sıra bana geldiğinde bitiverecek,kavuşmak umuduyla,,,

Elimden gelse ya da bir şans daha verseler sadece tek dilek ve yerine gelecek deseler ne isterdim biliyorum Annemin yanımda olmasını….

İlk rahatsızlandığında çok dua ettim. Allahım bizi ayırma ne olur bana verdiğin yaşama süremi annemle paylaşmam izin ver gitmesin diye ve oldu gitmedi yanımızda kaldı diye seviniyordum.
Çok kısa sürdü nasıl olduğunu anlamadan acele bir şekilde gitti…

Bir yere gittiğimiz de, bir yemek yediğimiz de veya alış veriş bile yaparken kendine has alışkanlıkları hemen aklıma geliyor ve yüreğim acıyor bizimle beraber olsaydı diye

Bize hep anne olun benim değerimi anlarsın derdi inan Annecim anne oldum ama bir şey değişmedi senin değerin için senin o güzel resimlerindeki yüzüne bakmak sen ben bakarken gülmesen de yetiyor..

Anneyim artık yol göstericim olmasa da yanımda, yüreğime işleyen yaptıklarınla, öğrendiklerimle kızımı büyütmeye çalışıyorum. Sizler, onlar gibi….

24 Kasım 2010

Tugay'ım

Artık geliyor. evde misafir olmayacaksın,geldiği gün bayram havası 2 gün sonra ise hüzün olmayacak ne mutlu artık evdesin yanımızdasın Allah bir daha böyle ayrılıklar yaşatmasın.Amin

Zeynep de başladı artık jimnastik dersine pek keyif ile yapıyor. Dersden çıkarsam ağlıyor. Güzel meleğim nice başarılarını inşallah görürüz.

Annemi aramıştım.



Ayşe Arman yazısında okudum.

Hiç kimse ile paylaşmamıştım.içimde bir yerlerde saklamıştım.ama yazıyı okuyunca bir baktım ki bir ben değilmişim :)

Çaresizlik bu olsa gerek, bir minik umut bir tutam hayal artık ne ise o aramaya cevap gelse diye beklemek..

02 Kasım 2010

Geldik

Zaman geçer de bu kadar mı hızlı geçer demeden edemedim..şimdi ise iteklesemde geçmiyor zaman niye ise...

Her günümüz bir önceki ile aynı gözükse de Zeynep artık bayağı büyüdü.Farklılaştı ne desem nedenleri ile sorguluyor.

İşimiz giderek daha da zorlaşıyor.Çözüm onun gözü ile görmeye çalış çalışşşş

07 Ekim 2010

ZAB




Bu nedir! bu güzel bir çocuk beyninin düşüncesi, Alfabenin ilk harflerinin A:Anne B: Baba ne eksik Zeynep onunda ekledin mi ne güzel olmuş.

çocukların güzellikler dolu yüreklerine sağlık..